ซ่าปลา เป็นอาหารที่เนียมรับประทานของชุมชนรมน้ำโขง พอๆ กับลาบปลา มักทำในตอนเย็นเพราะ มีเวลาและเป็นอาหารสำหรับการเลี้ยงญาติพี่น้อง ชาวบ้านนิยมน้ำปลาหนัง เช่น ปลาเพี้ยมาทำเพราะมีเนื้อแน่น ถ้าเป็นปลาเนื้ออ่อนเนื้อจะเหลว วิธีการและขั้นตอนเริ่มจาก นำปลามาขอดเกล็ด ลอกหนัง แยกเนื้อปลาจากก้าง หัว แล้ นำเนื้อปลามาสับให้ล"เอียดใส่กะละมัง แล้วบีบน้ำมะนาวใส่หรือน้ำมะขามเปียก คั้นจนแตกน้ำ ปั้นแยกน้ำกับเนื้อปลาวอกจากกัน นำน้ำที่ขึ้นจากเนื้อปลาใส่หม้อตั้งไฟอ่อนๆ เพื่อทำน้ำจิ้ม (วิธีการนี้เรียกออด) ปรุงรสด้วยน้ำปลา ผงชูรส พริกปัน เสร็จแล้วยกลง เนื้อปลาที่ปั้นน้ำออกแล้ว จะมีลักษณะเป็นก้อน ใช้มือหรือทัพดีให้แตกจากกัน (บางคนอาจตีเป็น แผ่นๆ ลวกน้ำก่อนปรุงส) นำตะไตร้ พริกสต หอมแห้งที่ซอยเตรียมไว้ ใส่ลงไป คนให้เข้ากัน เติมรสด้วยเกลือ น้ำปลา คนให้ทั่ว นำหอมสดและข้าวคั่วโรย(ป้องกันไม่ให้ข้าวคั่วอึด)แล้วคนให้ทั่วอีกครั้ง ชิมรส เสร็จแล้วพร้อม เสิร์ฟได้ วิธีรับประทานคือตักชาปลาใส่บนใบชะพลู ราดน้ำจิ้ม รับประทานกับข้าวเหนียว การทำซ่าปลานี้มีเทคนิคคือเครื่องเทศให้ครบ ทำด้วยความประณีตรับประทานร้อนๆ หรือเสร็จใหม่ๆ นิยมรับประทานกับผัก พื้นบ้านที่รับประทานกับลาบจะอร่อยยิ่งขึ้น ส่วนหัวปลาที่ติดเนื้อจะนำไปแกงใส่หน่อไม้ตองหรือต้มจะเข้ากันดี

(ทองขัน ไชยเสนา, สัมภาษณ์, 29 มีนาคม 2551 และถนอง สอนอ่อน, สัมภาษณ์ 20 ตุลาคม 255 1)